Forming, storming, norming, performing en adjourning in groepen
Zelfs een vluchtige blik op de literatuur over de ontwikkeling van groepen toont al een breed scala aan theoretische modellen betreffende ontwikkelingsprocessen. De meeste wetenschappers veronderstellen dat groepen door een aantal fases of stadia gaan of zijn gegaan, als ze een bepaalde tijd bestaan. Zo is het bijvoorbeeld duidelijk dat mensen gewoonlijk iets over de andere leden te weten willen komen, enige mate van onderlinge afhankelijkheden ontwikkelen in ieder geval zodanig dat de groep of het team zijn taak kan vervullen en aangenaam voor de leden is en tot op zekere hoogte conflicten moet leren hanteren als het wil voortbestaan. Het meest invloedrijke model inzake de groepsontwikkelingsprocessen – zeker in termen van de impact op publicaties die gericht zijn op ‘practicioners’, – is dat van Bruce W. Tuckman. Ook al verschillen het aantal stadia en de namen – velen hebben een versie van het model van Tuckman overgenomen – forming, storming, norming and performing. Hij zou er later nog een vijfde stadium aan toevoegen – adjourning. Lees zijn originele woorden in het volgende artikel. Zeer de moeite waard.
Geef een antwoord