Er bestaan kunstenaars die het alledaagse overstijgen. Shoji Yamasaki is er één van. In zijn serie Littered Mvmnts imiteert hij afval, met subtiele humor en delicate precisie, de rimpelingen van wegwerpplastic, oude snoepwikkels en wegwaaiende papieren. Tegelijkertijd zien we hierin een hele duidelijke aanklacht. In zijn TikTok- en Instagramvideo’s verschijnt hij als vervlochte arm en schouder, gevangen in een vluchtende vuilniszak of kabbelende flinter folie – telkens net zo rusteloos aanwezig als zwerfafval in de stilte van onze straatoevers.
Een duet met afval
Geboren in de coronajaren, toen bewegingen zich verscholen in virtuele ruimte, ontstond Yamasaki’s nieuwsgierigheid: wat als ik het vuil zou worden dat ik dagelijks laat liggen? Hij imiteerde plastic dat wiegt in de wind, alsof dans een entiteit is die zelfs het weggeworpene opvangt. Niet zozeer een parodie, maar een beleefde convocatie: het vuil als partner, de wind als choreograaf.
Shoji Yamasaki: De artiest die afval omzet naar dans
“Trash is something that’s very ubiquitous. We all produce it … it unifies us,”
zei Shoji eens in een interview. Hij laat zien dat afval geen marginale bijzaak is: het is democratisch, alomtegenwoordig, en zegt veel over onze gewoonten. Door het te belichamen raakt hij aan iets collectiefs – een stille confrontatie waarin we steeds weer worden uitgenodigd na te denken over hoe en wat we achterlaten en wat we negeren.
De choreograaf als poëtisch verzamelaar
Yamasaki is geen rommelaar. Hij heeft een scherp oog voor wat hij zelf een “audition process” noemt: het afval moet synthetisch zijn, beweeglijk en vooral een karakter hebben dat nieuwsgierig maakt. Het oeuvre wordt zo een reeks korte duetten, mini-choreografieën met plastic, waarbij hij sokken plooit tot lopende bewoners, stroken folie tot flirtende wezens (zie ook filmpje). Hij volgt de wind, soms wachtend als een wildlife-fotograaf op het kleine moment van beweging.
Van L.A. naar mondiale resonantie
Een schijnbaar banale video over een wiegende vuilniszak ging viraal, miljoenen views later richt Yamasaki bewustzijn op iets wezenlijks. Zijn werk vormt een zachte oproep: let op wat wordt weggegooid en denk aan onze verbintenis met afval. De choreografie werkt door in kleine gebaren en stemt tot nadenken. Enerzijds is het ronduit ‘prachtig’ wat hij doet, ook vreemd en vervreemdend: wie beweegt er nou zó? Wat een bijzondere choreografie! Tegelijkertijd stemt het tot reflectie over wat de mens allemaal als afval de wereld in werpt, ten koste van (het leefmilieu van) alle andere levende wezens.
Wat Yamasaki werkelijk beoogt
Shoji Yamasaki’s werk is meer dan een fysieke imitatie van plastic in de wind. Hij legt de vinger op onze collectieve achteloosheid: het gemak waarmee we iets wegwerpen en vergeten. Door dat afval zelf te belichamen, schuift hij het terug in ons blikveld. Zijn performances zijn speels en poëtisch, maar tegelijk activistisch. Hij wil dat we stilstaan, dat we kijken, dat we onze verantwoordelijkheid niet langer ontlopen. Zijn boodschap is helder: zwerfafval is niet iets buiten ons, het ís ons en juist daarom ligt de verandering in onze handen.
Voor Fernweh: het andere gezicht van avontuur
Bij Fernweh zoeken we niet alleen reizen naar exotische oorden, maar naar innerlijke bewegingen – onverwachte ontmoetingen met gewone verschijnselen die je blik kantelen. Shoji Yamasaki doet precies dat. Hij herinnert ons eraan dat avontuur niet per se aan de horizon ligt, maar soms onder je voeten – verfomfaaid, op straat. Dat wat we weggooien, kan zomaar onszelf zijn.
Avontuur is soms niet wat we zoeken, maar wat we bijna achteloos voorbijlopen
Bronnen en verder lezen
Extern:
- Hyperallergic – Viral Performance Artist Who Takes the Form of Trash
- Semafor – Viral performance artist imitates trash
- Glamcult – Shoji Yamasaki just wants you to pick up your f*cking trash
- Frieze – Shoji Yamasaki’s Trash Dances
- De website van de kunstenaar zelf: www.shojiyamasaki.com
Als je dit artikel interessant vond, ontdek dan verwante perspectieven op onverwachte schoonheid, ritueel en introspectie in deze artikelen op onze website:
Graafmachines zullen nooit meer hetzelfde zijn
Over een choreografie van zware machines, een onverwachte schoonheid — verwant aan hoe Yamasaki plastic-traagheid in dans omzet. Fernweh Magazine
KUNST in de Nieuwe Digitale Wondere Wereld 1
Over het werken met collectieve dromen en algoritmische beelden – net zoals Yamasaki met plastic speelt, onderzoekt dit artikel hoe kunst via digitale media het alledaagse kan transformeren. Fernweh Magazine
KUNST in de Nieuwe Digitale Wondere Wereld 10: Alternatieve werkelijkheid
Een werk waarin digitaal gegenereerde lichamen een choreografie uitvoeren in gesimuleerde landschappen. Resonantie met Yamasaki’s fysieke, plastic-gedreven performances is duidelijk. Fernweh Magazine
KUNST in de Nieuwe Digitale Wondere Wereld 4: Google Streetart
Een blik op hoe een kunstenaar straatbeelden vangt en herinterpreteert — net als Yamasaki die afval vangt in beweging. Fernweh Magazine
HET BOS IN – 27 jaar alleen in de wildernis
Een verhaal over radicale isolatie en perceptieherording — perfect bij een reflectie over wat we vergeten als we niet (willen) kijken.
♣ Fernweh Magazine | Pure ontsnappingsliteratuur voor de gestresste stedeling.
Geef een reactie