- Michael Kiwanuka – Love & Hate
- Calypso Rose – Far from Home
- Jack & Amanda Palmer – You Got Me Singing
- Nonkeen – Oddments Of The Gamble
- Kutiman – 6 AM
- Omni – Deluxe
1. Michael Kiwanuka – Love & Hate
Een vrouwenkoor, een Gilmour-gitaartje. Je wordt de eerste minuten van Love & Hate danig op het verkeerde been gezet, Pink Floyd is niet heel ver weg. Toch is er na vijf minuten dan toch het karakteristieke stemgeluid van Michael Kiwanuka. Veel meer dan op zijn succesvolle debuutalbum verkent Kiwanuka de grenzen van de soul, de blues en de rootsrock op zijn tweede plaat. Maar ook psychedelica wordt net zo gemakkelijk toegevoegd aan Kiwanuka’s muziekspectrum. Dat is zeker niet de gemakkelijke weg en daar verdient de artiest credits voor.
Opener Cold Little Heart duurt zelfs ruim 10 minuten. Net als de bezwerende nummers Love & Hate (door het verslavende koortje een gegarandeerde festivalkraker in de dop) en Father’s Child is dat weliswaar een minder radiovriendelijk nummer, maar weldegelijk zeer interessant. Die muzikale verkentocht is mede te danken aan de producers Inflo en Brian Joseph Burton (Danger Mouse). Het resultaat is er naar. Single Black Man In A White World is funky en muzikaal lichtvoetig door de klapjes, maar tekstueel bovenal zeer geëngageerd (rassenhaat). Het slepende Falling, het rustige Place I Belong en het fantastische Rule The World zouden op z’n debuut kunnen staan, One More Night is dan weer onverwachts rauw en rootsy. Kortom: de muzikale doorontwikkeling van Kiwanuka is gigantisch. Recensie: D. Dekker.
CONCERTTIP: Donderdag 24 november 2016 treedt Michael Kiwanuka op in Paradiso (in de Grote Zaal) Adres: Weteringschans 6-8.
2. Calypso Rose: Far from Home
Wordt dit jouw persoonlijke zomeralbum van 2016? De 76-jarige Calypso Rose – de koningin van de calypo – levert met Far From Home een erg zonnig nieuw album af. Haar echte naam is overigens McArtha Linda Sandy-Lewis, een beroemdheid in Trinidad en Tobago. Het album is een collaboratie met Drew Gonsalves en zijn Caribische band Kobo Town. Op dit album mengt ze haar typische calypso/soca sound met ritmes en melodieën uit Afrika, Centraal Amerika en de Caraïben. Kun je je het Malinese duo Amadou en Mariam (waarvan wij, eerlijk gezegd, al jaren fan zijn), nog herinneren? Zij werden wereldberoemd door samen te werken met – ook al zo goed – Manu Chao en op te nemen voor Because Music. Dat ‘dreigt’ nu ook te gebeuren met Calypso Rose die nu dus diezelfde weg bewandelt. Chao doet lekker mee op 3 nummers. Co-producent Ivan Duran is ook van de partij. Let even op de heerlijke relaxte kopersectie die het geheel voortstuwt en haar opzwepende en improviserende inbreng. Bij calypso en veel andere Caraïbische muziek zijn de teksten ook altijd van groot belang, ook hier. Zo is er een nieuwe versie van haar protestsong No Madame uit de jaren 70 (zie hieronder in de Jillionaire Remix). Dat lied heeft destijds zelfs gezorgd voor een overheidsmaatregel om de uitbuiting van huisbediendes te stoppen. Calypso Rose levert een geweldig (zomer)album af dat spettert. [Recensie: JS | Fernweh]
3. Jack & Amanda Palmer – You Got Me Singing
Nonkeen volgt het debuutalbum The Gamble op met Oddments Of The Gamble. Het is een vervolg op de unieke en analoge brouwsels die het eerste album vormden. Deel twee zeg maar dus, want de meeste opnames komen uit de zelfde sessies. Ondanks dat Nonkeen hetzelfde pad volgt met doordachte loops en melodieën, postrock en jazz, is het nieuwe album een fraai statement geworden.
BONUSTIP:
- Omni – Deluxe
Geef een antwoord