Some People – Wislawa Szymborska
Some people fleeing some other people.
In some country under the sun
and some clouds.
They leave behind some of their everything,
sown fields, some chickens, dogs,
mirrors in which fire now sees itself reflected.
On their backs are pitchers and bundles,
the emptier, the heavier from one day to the next.
Taking place stealthily is somebody’s stopping,
and in the commotion, somebody’s bread somebody’s snatching
and a dead child somebody’s shaking.
In front of them some still not the right way,
nor the bridge that should be
over a river strangely rosy.
Around them, some gunfire, at times closer, at times farther off,
and, above, a plane circling somewhat.
Some invisibility would come in handy,
some grayish stoniness,
or even better, non-being
for a little or a long while.
Something else is yet to happen, only where and what?
Someone will head toward them, only when and who,
in how many shapes and with what intentions?
Given a choice,
maybe he will choose not to be the enemy and
leave them with some kind of life.
Als het gedicht hiernaast je interesseert, zie dan ook hier ons artikel / eerbetoon aan Wislawa Szymborska:
‘Verwondering is mijn missie’ – Wislawa Szymborska
oochelaar Ben Ali Libi krijgt een gedenkteken in zijn geboortestad Groningen. Dat is bijna 75 jaar nadat hij door de nazi’s op 48-jarige leeftijd vermoord werd. Het Dagblad van het Noorden meldt dat het wordt bevestigd aan een muur van bioscoop Pathé, aan de Ruiterstraat.
Tijdens de oorlog bleef hij doorwerken. Zelfs toen de nazi’s hem en andere Joden het werken vrijwel onmogelijk maakten, ging hij door bij de Culturele Afdeling van de Joodse Raad en gaf hij goochelles aan huis [zie afbeelding]. Op 24 mei 1942 in Kamp Molengoot trad hij voor het laatst op.
Ester Naomi Perquin – Meervoudig afwezig
