• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud

Fernweh Magazine

Ontsnap. Steeds vaker. En verder..!

  • Actueel
  • Cultuur
  • Artikelen & Interviews
  • Colofon
  • Winkelmand

diversen

Een bijzonder tafereeltje

Een bijzonder tafereeltje

by Redactie Fernweh Magazine · jun 3, 2022

In 1983 stonden drie danseressen terecht voor de rechtbank in Florida. Undercoveragenten zouden hebben geconstateerd dat de vrouwen ’te veel’ lieten zien, terwijl ze in een nachtclub werkten.

De aanklacht was verstoring van de openbare orde (‘indecency’).

De dansers zouden een lokale verordening hebben overtreden die naaktheid verbiedt op plaatsen waar eten en drinken wordt geserveerd. De advocaat van de vrouwen wees de rechter erop dat het damesslipje te groot zou zijn geweest om de lichaamsdelen te onthullen die de undercoveragenten beweerden te hebben gezien.

Dus vroeg de advocaat of zijn cliënten de dans die opgevoerd werd toen de agenten aanwezig waren, mochten laten zien. De rechter weigerde een dansdemonstratie in zijn privé-kantoor toe te staan, uit angst voor zijn vrij jonge carrière, maar stond wel een demonstratie in de rechtszaal toe. Hij zei later dat hij niet had verwacht dat de vrouwen dit in de rechtszaal zouden doorzetten.

De bijzondere foto van de rechtbankfotograaf laat zien wat er die dag gebeurde in de rechtszaal in Florida.

Danseres toont het bewijs
Danseres toont rechter het bewijs

Twee van de drie vrouwen draaiden zich om voor de rechter en lieten hun achterste aan hem zien. De rechter oordeelde toen dat hun slipje inderdaad voldoende groot was. Dit ongebruikelijke, bijzondere stukje bewijs… sprak de dansers vrij. De rechter was overtuigd door de (niet) naakte feiten.


Bron: Quora

Categorie: artikelen derden, diversen

De misthoorn van Sumburgh, Schotland

De misthoorn van Sumburgh, Schotland

by J. Stevens · dec 6, 2021

Waarschijnlijk de enige nog werkende misthoorn van Schotland

De Misthoorn van Sumburgh, gebouwd in 1905 en onlangs weer in oude luister hersteld, is misschien wel de laatste nog werkende misthoorn in Schotland. Deze twee minuten durende film, die eenvoudig maar prachtig gefilmd is, documenteert het verrassend ingewikkelde proces van het blazen op de hoorn.

Buiten gebruik sinds 1987, werd de misthoorn nauwgezet gerestaureerd door Brian Johnson. In de video is het jaarlijkse ’testluiden’ van de misthoorn te zien bij de Vuurtoren van Sumburgh, Shetland, Schotland.

Brian start de Kelvin K-serie dieselmotoren van 44 pk uit 1951. De motoren drijven de Alley- en MacLellan-compressoren aan, die op hun beurt de misthoorn aandrijven.

Ter info: de misthoorn klonk op het eind veel luider en zwaarder dan nu te horen is, maar het audio-algoritme van YouTube heeft het volume automatisch lager gezet. Er zijn verschillende versies geprobeerd, maar YouTube bleef tegenstribbelen…. Helaas kun je zo de echte ‘luidheid’ van de hoorn via de video maar zeer gedeeltelijk ervaren en misschien maar goed ook. Ter illustratie: het geluid is zó krachtig dat het op mistige dagen op een afstand van 20 mijl ofwel ruim 32 Kilometer te horen is.


Bron: J. Kottke, Kottke.org

TOEOEOEoeoeoeoet!!!

Hij ligt niet echt om de hoek, die misthoorn…!

Categorie: diversen Tags: algemeen, geografisch, muziek

De langste wandelroute ter wereld

De langste wandelroute ter wereld

by J. Stevens · aug 22, 2021

De langste route ter wereld om te lopen, is waarschijnlijk van Kaapstad (Zuid-Afrika) naar Magadan (Rusland). Vliegtuigen en boten heb je niet nodig want de route schijnt steevast via bruggen te gaan. De route is maar liefst 22.387 Kilometer lang en het duurt 4.492 uur om hem te voet af te leggen. Dan zou het zou wel 187 dagen non-stop lopen zijn.

Maar je zou er ook voor kunnen kiezen om 561 dagen te wandelen, uitgaande van 8 uur wandelen per dag. Of dat veel realistischer is, betwijfelen we. Het is wel aantrekkelijk: als je deze route loopt, kom je door 17 landen (veel oorlogsgebieden en anderszins gevaarlijke plaatsen!), passeer je zes tijdzones en alle seizoenen van het jaar.

Iets voor jou om deze route af te leggen met de benenwagen? Laat het ons hieronder weten.

Categorie: diversen

Ludieke reactie op armoedige opstelling DSM

Ludieke reactie op armoedige opstelling DSM

by Redactie Fernweh Magazine · aug 6, 2021

De Volkskrant verwoordde de situatie als volgt:

“DSM dreigt met vertrek uit Limburg als subsidie voor nieuw hoofdkantoor uitblijft

Chemieconcern DSM overweegt alsnog uit Limburg te vertrekken als de 3,5 miljoen euro subsidie [=gemeenschapsgeld! Fernweh] voor een nieuw hoofdkantoor in Maastricht niet wordt uitgekeerd. Dit heeft de internationale onderneming dinsdag bekendgemaakt. DSM publiceerde gisteren ook een nettowinst van circa 1 miljard euro over de eerste zes maanden van dit jaar.”

– De Volkskrant d.d. 3 augustus 2021

Toen Londense bankiers ooit dreigden Londen te verlaten omdat ze elders beter betaald zouden kunnen krijgen, althans zo meenden ze (vanwege gevreesde verdwijnen Londen als bankiersstad vanwege Brexit o.i.d. – ik herinner me de aanleiding niet meer precies) kwam er een ‘ludiek’ burgerinitiatief in Londen van mensen die bereid waren die bankiers gratis naar de luchthaven te rijden “We Will Drive Them To The Airport”. Stickers met die tekst werden door burgers op de voorruit geplakt. Het dreigement bleek voor de bühne. De bankiers vertrokken niet omdat ze elders meer geld zouden kunnen krijgen.

Iemand leek het interessant om een dergelijk initiatief ook in Zuid-Limburg te starten, als reactie op de in alle opzichten armoedige opstelling van DSM dat al zo’n 120 jaar in Zuid-Limburg verkeert en letterlijk en figuurlijk met hart en ziel gesteund is door de bewoners, die ooit ook in de Dutch State Mines (DSM) werkten en er destijds niet zelden stoflongen opliepen, waaraan de ‘koempels’ zelfs overleden. Over ‘hart voor de zaak’ gesproken. Andersom, blijkt de liefde vanuit DSM ineens bekoeld: ‘geen subsidie? dan gaan we misschien wel weg’. Er komen steeds meer Limburgse burgers die als reactie op die vrij povere opstelling een sticker op hun voorruit plakken:

“Veer bringe ze nao Amsterdam – gratis!” (Wij brengen ze naar Amsterdam -gratis! – in het Maastrichts)

Wil je ook meedoen met de ludieke (re)actie? Ken je iemand in Zuid-Limburg? Tip haar / hem dan.

Print de pdf uit, knip ‘m uit en plak ‘m achter je voorruit, via deze link:

DIT IS DE DOWNLOADLINK

Ergens in Sittard-Geleen, Heerlen, Maastricht en omstreken zal er anders toch ook vast nog wel pek (of andere ‘chemicals’) en veren beschikbaar zijn!? 😉


Categorie: diversen

De foutste platenhoezen ooit?

De foutste platenhoezen ooit?

by J. Stevens · nov 21, 2020

Wij zochten én vonden voor jou de foutste platenhoezen ooit gemaakt. Talloze platenwinkels, platenbeurzen, rommelmarkten en veilingen struinden we voor je af, zodat jij het zelf niet hoeft te doen. Het resultaat mag er zijn. Een glimlach of puur afgrijzen valt haast niet te onderdrukken.

Opvallend zijn de bijdragen van Gggggristelijke muziekmakers. Hun esthetiek is in ieder geval vaak verre van goddelijk… Om nog maar te zwijgen over de albumtitels. Sommigen zijn ronduit verontrustend…!

Ook vonden wij enkele Nederlandse huiveringwekkende exemplaren, zoals van Zwarte Lola. Die zijn soms zo fout dat ze op een vreemde manier juist weer aantrekkelijk worden. De albumtitels doen ook hier weer je haren ten berge rijzen. O ja en wát te denken van de albumhoes van alleen al een Stevie Stiletto? Woorden schieten tekort! Zijn we platenhoezen vergeten die echt in deze verzameling opgenomen moeten worden? Welke albums ‘raken’ je het meest? Laat het ons weten in de commentaren!

Categorie: Cultuur, diversen, Muziek

September

September

by J. Stevens · aug 30, 2020

Het wordt weer september. En wellicht kan alleen muziek over september spreken. Misschien wel onderstaande muziek. De zomer gaat, de herfst komt… Laat je meevoeren op de bijzondere, tot mijmering stemmende klanken van de ‘September Tapes’ van Twincities.



TRACKLIJST:

1. Studies Of A Small Island 04:14


2. In The Light Of The Carolina Hills 03:04


3. Harbor:hush 02:02


4. Harbor: hums 05:41


Over ‘September Tapes’

‘September Tapes’ is een reeks tedere, gebroken en ‘beschadigde’ stukken die de grens bewandelen tussen de afnemende warmte van de zomer en het begin van de winter. Het moment dat bladeren hun herfstkleuren aannemen.

De vier nummers op deze EP, zijn samengesteld door Fletcher McDermott in samenwerking met Jesse Asch. Beide artiesten komen uit Long Island, New York en hebben de afgelopen drie en een half jaar samen veel opnames gemaakt. Normaal gesproken is Twincities het soloproject van Fletcher, maar voor deze EP heeft hij samengewerkt met Jesse, die de gitaarstukken leverde die de ruggengraat van dit gezamenlijke oeuvre vormden.

Het typische Twincities-geluid wordt gemaakt met behulp van zelfgemaakte samples of opnames, zoals geluiden van een akoestisch of elektronisch instrument. Deze worden vervolgens uitgebreid tot geluidsepisodes door loops in lagen op te bouwen en opnieuw te versterken met externe analoge studioapparatuur zoals een 50 jaar oude buizenversterker of te bewerken met elektronische apparatuur zoals loopers, pedalen en laptopmanipulatie.

Fletcher heeft onder de naam Twincities eerder muziek uitgebracht op labels als: Eilean, Game Of Life, Future Recordings en eind 2014 heeft hij een album op het label Unknown Tone van Mark Kuykendall uitgebracht.

Credits

Releasedatum: 1 oktober 2014. Muziek uitgevoerd door:

  • Fletcher McDermott – toetsen, elektronica, productie
  • Jesse Asch – gitaar, extra toetsen

Thuis opgenomen en gemixt door Fletcher McDermott, september 2014

Cover artwork door: Jesse Asch

Meer info: twincitiesny.bandcamp.com /// www.facebook.com/twincities666


  • Coverfoto Fernweh Magazine: [Copyright] Thurman ‘Sparky’ Maddox
  • Bron: https://audiogourmet.bandcamp.com/album/september-tapes

ALS JE HET BOVENSTAANDE INTERESSANT VOND, DAN VIND JE WAARSCHIJNLIJK OOK INTERESSANT:

Helaas, helaas, helaas, de zomer ging

Categorie: Cultuur, diversen, Muziek

Instructies: hoe te huilen

Instructies: hoe te huilen

by J. Stevens · jul 15, 2019

“De redenen om te huilen een moment terzijde schuivend, kan men zich concentreren op de correcte manier om te huilen, die, laat dat duidelijk zijn, een plengen van tranen inhoudt die niet uitmondt in grote commotie noch een belediging is voor de glimlach met zijn vergelijkbare en oninteressante gelijkenis. Het gemiddelde, alledaagse huilen bestaat uit een algemene samentrekking van het gezicht en een spasmisch geluid vergezeld van tranen en slijm, dit laatste tegen het einde, omdat het geschrei eindigt op het moment dat iemand krachtig zijn neus snuit.

Om te huilen, leidde men zijn geestesoog naar zichzelf, en als dit onmogelijk blijkt onder meer vanwege de betrachte gewoonte om in de buitenwereld te geloven, denkt dan aan een eend bedekt met mieren of aan van die golven in de Straat van Magellan  w a a r  n i e m a n d   o o i t  h e e n  v a a r t .

Aangeland bij het huilen zelf, bedekt het gezicht welvoeglijk, met beide handen, palmen naar binnen. Kinderen dienen te huilen met de mouw van de jurk of het hemdje tegen het gezicht gedrukt, bij voorkeur in een hoek van de kamer. Gemiddelde tijdsduur van het huilen, drie minuten.”

— Julio Cortázar

“…van die golven in de Straat van Magellan waar niemand ooit heen vaart.“


De beroemde Chileense dichter Pablo Neruda schreef al eens:

Zij die geen Cortázar lezen, zijn vervloekt”.

In dit korte essay / proza gedicht – het wordt door verschillende critici verschillend aangeduid – intrigeert en verrast schrijver, wijlen Julio Cortázar, de lezer met zijn instructies. Wees gewaarschuwd, want Nobelprijswinnaar Neruda vervolgde zijn schrijven als volgt:

witr

egelgel

Hem niet lezen is een serieuze onzichtbare ziekte die op termijn verschrikkelijke consequenties kan hebben. Net zoiets als een man die nooit een perzik geproefd heeft. Die wordt stilletjes aan triester… en zal, waarschijnlijk, beetje bij beetje, zijn haar verliezen”. 

U bent gewaarschuwd! 🙂

Julio Cortázar [Elsene, 1914 – Parijs, 1984], Argentijns intellectueel en schrijver van experimentele romans en korte verhalen

BRONNEN
  • Cortázar, Julio, Cronopios and Famas, hoofdstuk 1:“The Instruction Manual” (i.h.b. “Instructions on How to Cry”), vertaald naar het Nederlands door J. Stevens (Fernweh Magazine) tamelijk vrij naar de Engelse vertaling door Paul Backburn, Marion Boyars Publishers Ltd, 1994 — Volgens de uitgever bestaat hoofdstuk 1 overigens uit an absurd assortment of tasks and items dissected in an instruction-manual format”.
  • Kaart bovenaan bladzijde: zeekaart van het zuidelijk deel van Zuid-Amerika, met Straat Magellaan, Straat Le Maire en Kaap Hoorn. 1676. Amsterdam. Collectie van Het Scheepvaartmuseum. (Kleurbewerking: Fernweh Magazine.)

VIND JE DIT INTERESSANT? LEES DAN OOK:
  • CronopiO, een paradijsje van boeken
  • De hopeloze kunst een goede hotelkamer te boeken
  • ‘Verwondering is mijn missie’ – Wislawa Szymborska

witregel

Categorie: diversen

  • Ga naar pagina 1
  • Ga naar pagina 2
  • Ga naar pagina 3
  • Interim pagina's zijn weggelaten …
  • Ga naar pagina 7
  • Ga naar Volgende pagina »

Copyright © 2023 Fernweh Magazine · Log in

  • Home
  • Winkel
  • Winkelmand
  • Mijn account
  • Inschrijven voor de nieuwsbrief