“De redenen om te huilen een moment terzijde schuivend, kan men zich concentreren op de correcte manier om te huilen, die, laat dat duidelijk zijn, een plengen van tranen inhoudt die niet uitmondt in grote commotie noch een belediging is voor de glimlach met zijn vergelijkbare en oninteressante gelijkenis. Het gemiddelde, alledaagse huilen bestaat uit een algemene samentrekking van het gezicht en een spasmisch geluid vergezeld van tranen en slijm, dit laatste tegen het einde, omdat het geschrei eindigt op het moment dat iemand krachtig zijn neus snuit.
Om te huilen, leidde men zijn geestesoog naar zichzelf, en als dit onmogelijk blijkt onder meer vanwege de betrachte gewoonte om in de buitenwereld te geloven, denkt dan aan een eend bedekt met mieren of aan van die golven in de Straat van Magellan w a a r n i e m a n d o o i t h e e n v a a r t .
Aangeland bij het huilen zelf, bedekt het gezicht welvoeglijk, met beide handen, palmen naar binnen. Kinderen dienen te huilen met de mouw van de jurk of het hemdje tegen het gezicht gedrukt, bij voorkeur in een hoek van de kamer. Gemiddelde tijdsduur van het huilen, drie minuten.”
— Julio Cortázar
De beroemde Chileense dichter Pablo Neruda schreef al eens:
Zij die geen Cortázar lezen, zijn vervloekt”.
In dit korte essay / proza gedicht – het wordt door verschillende critici verschillend aangeduid – intrigeert en verrast schrijver, wijlen Julio Cortázar, de lezer met zijn instructies. Wees gewaarschuwd, want Nobelprijswinnaar Neruda vervolgde zijn schrijven als volgt:
witr
egelgel
Hem niet lezen is een serieuze onzichtbare ziekte die op termijn verschrikkelijke consequenties kan hebben. Net zoiets als een man die nooit een perzik geproefd heeft. Die wordt stilletjes aan triester… en zal, waarschijnlijk, beetje bij beetje, zijn haar verliezen”.
U bent gewaarschuwd! 🙂
BRONNEN
- Cortázar, Julio, Cronopios and Famas, hoofdstuk 1:“The Instruction Manual” (i.h.b. “Instructions on How to Cry”), vertaald naar het Nederlands door J. Stevens (Fernweh Magazine) tamelijk vrij naar de Engelse vertaling door Paul Backburn, Marion Boyars Publishers Ltd, 1994 — Volgens de uitgever bestaat hoofdstuk 1 overigens uit an absurd assortment of tasks and items dissected in an instruction-manual format”.
- Kaart bovenaan bladzijde: zeekaart van het zuidelijk deel van Zuid-Amerika, met Straat Magellaan, Straat Le Maire en Kaap Hoorn. 1676. Amsterdam. Collectie van Het Scheepvaartmuseum. (Kleurbewerking: Fernweh Magazine.)
VIND JE DIT INTERESSANT? LEES DAN OOK:
- CronopiO, een paradijsje van boeken
- De hopeloze kunst een goede hotelkamer te boeken
- ‘Verwondering is mijn missie’ – Wislawa Szymborska
witregel
Geef een antwoord