• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud

Fernweh Magazine

Ontsnap. Steeds vaker. En verder..!

  • Actueel
  • Cultuur
  • Artikelen & Interviews
  • Colofon
  • Winkelmand

Cultuur

Never Be Scared / Don’t Be a Hero

Never Be Scared / Don’t Be a Hero

by J. Stevens · jul 20, 2010

Waarom krijg ik onderstaande nummer al de hele dag niet uit mijn hoofd? Is het omdat ‘I Apologize (Dear Simon)’ geschreven en onder meer gezongen door voorman Marien Dorleijn van de Nederlandse band ‘Moss’ (niet te verwarren met de Detroit-georiënteerde, electronische muziek makende ‘M>O>S>’ noch met de gelijknamige Engelse doom metal-band die in 2000 ontstond) zo’n frêle americana-stem a la Neil Young / Crosby, Stills & Nash, de Simon & Garfunkel-muzikaliteit, heeft die zeker in het o-o-o-ooooh vanwege het melodische gehalte haast hallucinerend werkt? Is het vanwege dat catchy baslijntje onder de pickin’ rechterhand van de gitaristen met hun kraakheldere reverberige geluid? Is het vanwege de drum die doet denken aan de opvallend snareloze drum in Kick the Stones van legende en cultfiguur Chris Whitley? Is het vanwege de teksten?

I miss the life time of insanity

It’s too predictable, reorganized and all-right.”

Is het vanwege de lading die het nummer heeft omdat bekend is dat Marien het voor zijn opa schreef? Ik weet het niet. Voor mij is het de soundtrack bij deze benauwde dinsdag in juli 2010. Een te gek gitaarliedje! Net als soortgenoten Daryl-Ann en Johan te vinden op het Excelsior-label. Vindt u het muzikaal maar matig (wat ik me niet kan voorstellen)? I apologize!

Categorie: Muziek, Uncategorized Tags: muziek

Leestip: Uit verveling

Leestip: Uit verveling

by J. Stevens · jun 24, 2010

Uit verveling – Awee Prins
Verveling – wie kent dit ogenschijnlijk triviale verschijnsel niet: de verregende woensdagmiddagen en de eindeloze zondagen uit onze jeugd? Maar de verveling kan ook een grimmiger karakter aannemen of zelfs uitlopen op een afgrondelijke leegte waarin de wereld zijn betekenis geheel verliest.

In Uit verveling verdedigt Awee Prins de tegendraadse stelling dat de diepe verveling de verborgen grondstemming is van onze tijd. Dat lijkt tegen vele intuïties in te gaan. Nog nooit hebben we het zo druk gehad. Of proberen wij met onze rusteloze bedrijvigheid de diepe verveling voortdurend te verdrijven?

Tegen de achtergrond van een autobiografische ‘Kroniek van een verveeld leven’ schetst de auteur een literaire geschiedenis van de verveling, die wordt gevolgd door een exploratie in wetenschappelijke pogingen tot opheldering van het fenomeen. Deze pareert Prins, uitgaande van Heideggers ‘verborgen hoofdwerk’ Die Grundbegriffe der Metaphysik, met een diepgravende fenomenologie van de verveling. Een beslissend inzicht luidt, dat wij bij het voortdurend ontwijken van de verveling nooit geraken tot wat de ‘diepe verveling’ ons te zeggen heeft.

Daarop zet de auteur zijn centrale stelling uiteen dat de verveling de onderdrukte grondstemming is van deze tijd, waarin ons weliswaar alles ter beschikking staat, maar eigenlijk niets ons nog werkelijk raakt. Toch tracht hij vanuit deze ‘overvolle leegte’ ook een uitzicht te bieden om ‘uit de verveling’ te geraken; niet door snel om zich heen grijpende ’tegenbewegingen’ als Slow te propageren, maar door op zoek te gaan naar een bestaan waarin wij de dingen weer ‘recht doen’. Daarbij knoopt hij niet alleen aan bij Rilke’s ‘dingmystiek’, Ponge’s pleidooi voor de dingen en Heideggers inzicht in de ‘concrete oneindigheid’ der dingen, maar ook bij Latours recente oproep de ‘Realpolitik’ in te ruilen voor een ‘Dingpolitik’.

Awee Prins’ even messcherpe als hilarische, even diepgravende als lichtvoetige ‘Kritiek van de vervelende en verveelde Rede’ is een lust om te lezen. ‘Never a dull moment’.

_____

Awee Prins (1957) is universitair docent fenomenologie, hermeneutiek en filosofie & kunst aan de Faculteit der Wijsbegeerte van de Erasmus Universiteit.


Radioprogramma: In gesprek met Awee Prins
Volgens filosoof Awee Prins kunnen uit verveling de grootste dingen groeien. Het gebeurt alleen niet meer. De huidige westerse mens wordt nergens meer door geraakt, maar zoekt voortdurend het interessante in de hoop dat de verveling verdwijnt. In zijn boek “Uit verveling” houdt Prins een hartstochtelijk pleidooi voor de kunst van het vervelen.

↓

Luister naar de radiouitzending die plaatsvond voor de jaarwisseling, namelijk op 31 dec 2007 van 19:04??- 00:00 uur op Radio 1 (Kunststof). Presentatie: Jellie Brouwer
(het programma begint na de reclame.)

 

Categorie: Boeken, Cultuur, Filosofie Tags: verveling

Muzikale sleutels tot donkere blues, rock en soul

Muzikale sleutels tot donkere blues, rock en soul

by J. Stevens · jun 23, 2010

De Franse (Detroit) Technolegende Laurent Garnier twittert vandaag: ‘The Black Keys – “Brothers” – Coop rec ////…. the best psychedelico soul Rock n Blues album i have heard for a long time: PERFECT. Als Garnier zoiets over een plaat zegt, nog wel geheel buiten zijn eigen muzikale genre, dan is er iets aan de hand. En inderdaad: wat een heerlijke pure plaat. Je kunt de versterkers haast horen brommen op de achtergrond. In een slecht verlichte rokerige studio klinkt het vintage geluid van (blues)rock met uitstapjes naar soul (bijv. ‘Never gonna give you up’). Effectjes om de boel wat te polijsten, gebruiken ze niet. Hoogstens de distortion op de gitaren in overdrive. Dit is puur, rauw, rechtstreeks van de gammele bandrecorder in de studio in your face. Dus kopen die plaat!


Afbeeldingsresultaat voor ffffound dark keys
Dribbble – The Black Keys by E. Montes

G. van Assche, recensent bij het Belgische De Morgen, schrijft er dit over:
(Bron: https://www.demorgen.be/dm/nl/1343/Recensies/article/detail/1113017/2010/06/02… )
Aha! Dit is dus de plaat die we in februari hadden willen horen van The Black Box Revelation. Op Brothers treffen Dan Auerbach en Patrick Carney je midscheeps met een mix van garageblues, soul en bezwerende voodoo, waarbij hun roots geen moment verloochend worden, maar het duo kiest net zo goed voor gesloopte muren. Zo trekken een discobeat en glamfalset groeven door ‘Everlasting Light’, klinkt de hortende single ‘Next Girl’ festivalesk frivool, en hypnotiseert de gruizige aanval op Jerry Butlers ‘Never Gonna Give You Up’. En dat zijn niet eens de allerbeste songs! Die eer is weggelegd voor ‘These Days’ (met een likje van ‘Wild Horses’) of ‘Tighten Up’, waarin producer Danger Mouse de duimschroeven aanspant.

Afbeeldingsresultaat voor black key brothersWat Brothers zo verbijsterend straf maakt, is dat zelfs de conventionelere blues van ‘Ten Cent Pistol’ niet in de weg staat van hun Grote Stap Voorwaarts. Zonder schaamrood op de wangen mag dit vernuftige werkstukje zich posteren naast Attack & Release of Rubber Factory.

By the way: Black Keys leende zijn naam bij een vriend die bandieten en waardeloze spullen met deze term bedacht. Gelieve dit duo dus niet langer te verwarren met zijn groepsnaam. Al mag u de hoes van Brothers natuurlijk wél bijzonder black keys blijven vinden.

Categorie: Cultuur, Muziek

Een gewoon heel bijzonder station

Een gewoon heel bijzonder station

by J. Stevens · jun 17, 2010

Gaaf om te zien hoe de dagelijkse dingen ineens zo anders, zo bijzonder kunnen zijn, terwijl ze doorgaans zo gewoon lijken. Het filmpje is opgenomen op 23 maart 2009 in de (schijnbaar) hele gewone centrale hal van het Centraal Station in Antwerpen. Gaaf! Maarre: waar is Maria??? 😉

 


Categorie: Cultuur, Dans Tags: maatschappij, pret, verwondering

Graafmachines zullen nooit meer hetzelfde zijn

Graafmachines zullen nooit meer hetzelfde zijn

by J. Stevens · jun 17, 2010

Pretty Big Dig – Anne Troake

Pretty Big Dig is een grappige, opvallende en korte film die de manier waarop je naar bouwplaatsen, machines en kraanmachinisten met veiligheidshelm kijkt, voor altijd verandert. Toen de Canadese choreografe en filmmaakster Anne Troake ooit langs een bouwplaats liep, verwonderde zij zich over de bewegingen van de graafmachines. Er kwam een zinnetje bij haar op: Grote machines die dansen. De rest is geschiedenis.


De vier minuten durende wals voor drie enorm zware hydrolische graafmachines ontroert door zijn onverwachte schoonheid, precisie en sierlijkheid. ‘Ik geloof dat iedereen kan dansen’, zegt ze. ‘Ik heb nooit meegedaan aan het elitaire dat je soms aantreft in het danswereldje, namelijk de gedachte dat alleen speciale, zeer getalenteerde mensen kunnen dansen. Natuurlijk is er zoiets als talent, maar veel vaker heeft het te maken met mogelijkheden en vertrouwen in plaats van de vraag of jou talent is toebedeeld.’ Na het kijken van de voorstelling, kun je het nauwelijks niet met haar eens zijn: haar dansgroep met veiligheidshelmen en grote machines ontroert en inspireert!

 

Categorie: Artikelen, artikelen derden, Cultuur, Dans Tags: kunst, pret, verwondering

Creativiteit in vormgeving en techniek: strandbeesten van Theo Jansen

Creativiteit in vormgeving en techniek: strandbeesten van Theo Jansen

by J. Stevens · jun 16, 2010

Creativiteit in vormgeving en techniek: strandbeesten van Theo Jansen.

Al ongeveer 20 jaar is Theo Jansen, als kunstenaar-uitvinder / kinetic-sculptor, bezig met het maken van Strandbeesten. Deze hem bedachte en geconstrueerde Strandbeesten leven op het strand, tussen duinen en zee, en worden voortbewogen door de wind. Iemand zonder fantasie zou zeggen: het zijn complexe, ingenieuze skeletstaketsels, gemaakt van kilometers gele elektriciteitsbuis. Dat is een wat fantasieloze manier om deze prachtige zwaaiende, lopende en kloppende beesten te beschrijven. Het is de droom van Theo dat in de (nabije) toekomst hele kudden Strandbeesten, geheel zelfstandig, de Nederlandse stranden zullen bevolken. Een voorproefje van die toekomst is te zien in het bovenstaande bijgevoegde filmpje. Zie ook zijn site: www.Strandbeest.com

Ook automerk BMW is enthousiast over het werk van Jansen. Zij maakten een reclamefilmpje met hem waarin enkele van zijn Strandbeesten te zien zijn:

 

Categorie: Artikelen, Beeldende kunst, Cultuur Tags: creativiteit, kunst, techniek, verwondering

  • « Ga naar Vorige pagina
  • Pagina 1
  • Interim pagina's zijn weggelaten …
  • Pagina 18
  • Pagina 19
  • Pagina 20

Copyright © 2025 Fernweh Magazine · Log in

  • Home
  • Winkel
  • Winkelmand
  • Mijn account
  • Inschrijven voor de nieuwsbrief