Albumtips week Nr. 32 | 2016
Deze week tippen we – inclusief bonustips – maar liefst 5 uur en 47 minuten aan de beste nieuwe muziek. Er is genoeg te ontdekken deze week: van Americana, Blue Grass, Country tot Electronica, Rap, Reggae, Rock en Roots. Zet je versterker snel op 10 en geniet van het ontdekken van deze nieuwe albums.
- Blues Pills – Lady in Gold
- Adam Holmes & The Embers – Brighter Still
- Modest Mouse – Night on the Sun
- Hieroglyphic Being – The Disco’s of Imhotep
- Max Romeo – Horror Zone
BONUSTIPS:
- Cam & China – Cam & China
- Wild Beasts – Boy King
- Irene Kelley – These Hills
- John Gorka – Before Beginning -The Unreleased I
1. Blues Pills – Lady in Gold
Op hun debuut uit 2014 verzuimde het Zweedse Blues Pills nog enigszins de hooggespannen verwachtingen waar te maken, na een daaraan voorafgaande EP. De sound die deed denken aan Janis Joplin die ingelijfd was door Black Sabbath bracht een aantal ijzersterke songs, maar was nog niet genoeg uitgekristalliseerd om een compleet album te dragen. Dat is op Lady In Gold wel anders, wat overigens ook in lichte mate geldt voor het geluid van de band. De retro-rock ligt er wat minder dik bovenop en steeds vaker krijgt de stem van zangeres Elin Larsson de soulvolle muzikale omlijsting waarbinnen ze het beste tot haar recht komt. De gitaren zijn zeker niet weg, maar worden door een wat beter afgewogen productie absoluut veel effectiever ingezet. Een mooie en indrukwekkende stap naar een eigen sound die veel meer vertrouwen geeft op een artistieke toekomst dan de spanning die toch wat te strak aan het debuut trok. Recensie: M. Koetsier.
CONCERTTIP: Zondag 13 november 2016 treedt Blues Pills op in 013 in Tilburg. Daarbij is overigens Kadaver wel het hoofdprogramma. Blues Pills schijnt live heel erg goed te zijn. Reserveer dus snel kaarten voor ze uitverkocht zijn (de kaarten vliegen op dit moment de deur uit maar er zijn er nu nog genoeg).Voor het gemak staan hier de contactgegevens van 013. Zo wordt reserveren wel heel gemakkelijk, toch?
013 – Veemarktstraat 44 – 5038 CV – Tilburg +31 (0) 13 4609500 www.013.nl/
2. Adam Holmes & The Embers – Brighter Still
Tweede album van Edinburgh singer-songwriter Adam Holmes. We misten deze release op 10 juni 2016 dus komen we er nu alsnog mee als albumtip. Want missen mag je deze plaat niet. Welke muziekstijl is het? Tja, soul-folk zou je het kunnen noemen met een vleugje Americana. Soms denk je aan The Band, of John Martyn, en plotseling heeft een song een Afrikaans ritme en denk je m Paul Simon. Duidelijk niet onder een noemer te vangen dus. Maar wat een prachtige songs. Z’n donkere warme stem, die eenvoud, het is een album dat werkelijk bij elke draaibeurt mooier wordt.
3. Modest Mouse – Night on the Sun
Voordat hun debuut ‘The Moon & Antarctica’ op een major label uitkwam, bracht Modest Mouse de EP ‘Night on the Sun’ uit. Daarop stonden slechts zes tracks. Verder was er ooit nog op vinyl een 12-inch die ook weer dezelde naam had maar niet hetzelfde was. In ieder geval was de EP waar we het nu over hebben eerst exclusief in Japan op CD verkrijgbaar gedurende hun tour door dat land. Niet gek dus dat die CD veelgezocht was in de rest van de wereld. Op de EP staan vroege demo’s voor Moon & Antarctica die nu dus voor het eerst op deze EP staan: Wild Packs of Family Dogs, Dark Center of the Universe en Your Life (bekend als: Lives). Zeer de moeite waard.
Ach ja, beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. 16 jaar na dato is hij nu eindelijk op Spotify, CD en Vinyl ook te koop in de EU en de VS…
4. Hieroglyphic Being – The Disco’s of Imhotep
Jamal Moss is de man achter Hieroglyphic Being en u heeft geluk want u kunt nu zijn meest toegankelijke plaat ooit horen, terwijl zijn specifieke smaak niet verloren gaat. Moss is een outsider die wel al eerder produceerde onder de namen: Sun God en bijvoorbeeld Africans With Mainframes. Hij houdt van piepjes en bliepjes en van gebrekkige rythmes en ruines van geluidlandschappen. Hij is afkomstig uit Chicago, verruilde ooit zijn TV voor de draaitafels van Deep House pionier Ron Hardy, volgens The Guardian en: “Moss is a direct link back to house mecca the Muzic Box—and through his interest in Afrofuturism, spirituality, and science fiction, his work offers a route forward, too.”
Dit is zijn eerste langspeler, eentje die uitkomt op het beroemde Ninja Tune (via hun imprint Technicolour). Op zijn vorige LP ‘We Are Not the First’, werkte hij samen met drummer Greg Fox (Liturgy) en leden van het buitenaardse (en overigens geniale, JS) Sun Ra Arkestra. Moss noemt de op de dansvloer gerichte stijl op The Disco’s of Impthep “synth expressionism” of “rhythmic cubism.” Het is mystiek, jazzy, G Funky, en cosmisch zoals we van Sun Ra gewend zijn maar dan gegoten in hedendaagse dancemuziek, met soms zelfs rechttoe rechtaan four-to-the-floor beats maar dan wel richting de 130 BPM. Bijzonder dus. Onze tip: voetjes van de vloer op een zwoele avond op deze unieke muziek van de hand van Jamal Moss. Recensie: J. Stevens
5. Max Romeo – Horror Zone
Deze plaat die op 22 juli 2016 uitkwam is het beste als volgt te beschrijven: roots reggae legende Max Romeo gaat precies verder waar hij 40 jaar geleden gestopt is met de – uiteraard – door Lee ‘Scratch’ Perry geproduceerde plaat (klassieker): ‘War Ina Babylon’. Als je die plaat niet kent moet je hem zeker even luisteren. Echt de moeite waard. Romeo is al een heel leven lang aan het musiceren vanuit Jamaica en live in de rest van de wereld. Je kent hem zelfs als je hem niet kent, bijvoorbeeld van de door Jay-Z en de Prodigy gesampelde ‘Chase the Devil’. Als iemand de duivel gedurende uw vakantietijd de wereld uit kan jagen is Max Romeo het wel. Snel aanzetten dus! Recensie: J. Stevens.
BONUSTIPS
- Cam & China – Cam & China
Cam & China zijn tweelingen uit Inglewood en oudgedienden in de jerkin’ scene van Los Angeles. De twee zijn voortreffelijk op elkaar ingespeeld en dat levert een hele hele brute en opwindende plaat op in de categorie rap. Dit album kwam iets eerder dan deze week, namelijk op 30 juli 2016 al uit en krijgt nu alsnog een plaatsje in onze tiplijst.
- Wild Beasts – Boy King
Sinds het tweede album van Wild Beasts, Two Dancers, werd genomineerd voor de prestigieuze Mercury Prize, is deze Britse band uitgegroeid tot een van de beste artpopacts van de laatste jaren. Waar de synthpop op de prachtige platen Smother (2011) en Present Tense (2014) meer ingetogen van aard was, klinken Hayden Thorpe, Ben Little, Chris Talbot en Tom Fleming op hun vijfde album opvallend vuig. Boy King werd opgenomen in Texas met producer John Congleton, die we kennen van zijn werk voor onder meer Swans, Suuns en Explosions In The Sky. Hij duwde Wild Beasts richting een veel zwaarder klinkende sound, die leunt op vervormde gitaren en dreigende elektronica. De invloeden uit de jaren tachtig zijn niet ver weg en dankzij de falsetzang van Thorpe en de bariton van Fleming is de band bovendien nog steeds uit duizenden herkenbaar, maar wennen is het wel even. Net als eerder werk blijkt Boy King gelukkig echter een groeiplaat pur sang en bij nader inzien minstens zo goed als zijn voorgangers. Recensie: M. van Ravenhorst
- Irene Kelley – These Hills
Hoe prettig Bluegrass (in casu de variant uit de Appalachen), Country of Americana kan zijn? Luister eens naar deze plaat die al in juni 2016 uitkwam. Diverse folk-vormen vloeien samen tot een plaat die een hele eigen signatuur van Kelley heeft. Haar stem is contemplatief en heeft blues maar is ook expressief en vrolijk. Recensie: J. Stevens
Out on the horizon, I can see the mountains risin’ and I feel the comfort of a long lost friend, In my soul and in my spirit, I can almost hear it and I know the answer’s waitin’ round the bend, Blowin’ in the Carolina wind.”
- John Gorka – Before Beginning -The Unreleased I
John Gorka is met zijn prachtige en integere folkliedjes vanaf het begin van de jaren negentig niet weg te denken uit de folk-scene. Met diepe stem vertelt hij in zijn nummers, en tijdens optredens ook over zijn nummers, bevlogen verhalen die hij begeleidt met gitaar en andere snaarinstrumenten. Deze plaat kwam al in juli uit maar nu alsnog in onze albumtips. We smokkelen dus een beetje…
Gorka, geboren in 1958, kreeg als kind een gitaar als kerstcadeau, die vervolgens door zijn broer geconfisqueerd werd, waardoor Gorka uiteindelijk eerst de banjo leerde bespelen alvorens hij de felbegeerde gitaar weer in handen kreeg. Tokkelen kan hij dus als de beste. Luister naar deze prachtige plaat (en als je tijd hebt: naar zijn vorige).
Onze wekelijkse Albumtips-playlist is hier (en) via Spotify te beluisteren:
(nr. 1 in bovenstaande playlist overslaan want dat is een bug)